Görüntü var, ses yok !
Hayatımız, görüntü odaklı hale gelmeye başladı. “Görüntü var, ses yok” kalıplaşmış ifadesini çağımızda yaygın bir biçimde görebilmekteyiz.
Özellikle sosyal ağların yaygın kullanılması ile herkes allame-i cihan edası ile döktürüyor… Paylaşılan ifadeler o kadar güzel ki! Söz ve eylem birliği olmayınca, paylaşımlar havada kalıyor. Herkes paylaştığını uygulasa emin olunuz dünyamız daha güzel, hayatımız sade ve anlamlı hale geliverir.
Medyatik olmak ön planda… Kendimiz olmayı bir türlü beceremiyoruz. Medyatik olayım derken öyle hatalar yapıyoruz ki hataları telafi etmekte zorluk yaşayabiliyoruz.
Görüntü ile ses aynı doğrultuda olursa o zaman maksat hasıl olmuş olur. Yapmacık, gösteriş tarzı hareketler; bizim kalitemizi ortaya çıkarıverir.
Kendimizin yapamadığını, başkalarından istemek ne derece etkili olan bir tutumdur?
“İlmi ile amil olmak” ifadeleri “ Görüntü var, ses yok” ifadesinin müspet hali olup, öğrendiğimiz faideli bilgileri hayatımızda tatbik ederek hâl ve kâl birliğini sağlamak hayatımızın manasıdır.
Cemiyet içerisinde nasihat etmek yerine, davranışlarımızla örnek olabilmek çok daha etkilidir. Biz yavrularımızdan, öğrencilerimizden, yakınlarımızdan beklentimizi nasihat yerine numune-i hal üzere olmaya devam ettiğimiz müddetçe “Üzüm üzüme baka baka kararır.” Güzel sözlerinin mucebince tesiri ortaya çıkıverir.
Kendimizin yapamadıklarını istemek, beyhude bir tutumdur.Hemde büyük günahtır.
“Bal yeme!” diyebilmek için bir zat-ı muhterem; (İmamı âzam)kendisi kırk gün bal yemeyerek; sürekli bal yemek isteyen bir çocuğa tesir edebilmiştir.
Televizyonlardan, kürsülerden onlarca nasihat dinlemekteyiz. Niçin tesir edemediği düşünürsek, ifade edilenleri ifade edenler kendi nefislerinde hakkıyla amel edip yaşamadığımızdandır.
Hasıl-ı kelam; görüntü ile beraber ses de uyumlu olursa sosyal hayatımız kendiliğinden ahenge huzura kavuşur. Ne dersiniz dostlarım?
Ahmet Köksal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder