EN BÜYÜK ŞEFKAT!.. Peygamber efendimize bir kimse gelerek dedi ki: -Yâ Resûlalla...h, benim anam-babam ölmüştür. Onlar için ne yapmam lâzımdır? -Onlara dâimâ duâ eyle! Onlar için Kur’ân-ı kerîm oku ve istiğfâr et! -Yâ Resûlallah, bundan fazla yapılacak bir şey var mı? -Onlar için sadaka verin ve hac eyleyin! buyurdular. Birisi de; -Anam-babam şefkatsizdir, onlara nasıl itâat edeyim? deyince, Resûlullah efendimiz; -Anan seni dokuz ay karnında gezdirdi. İki sene emzirdi. Seni büyütünceye kadar koynunda besledi ve sakladı, kucağında gezdirdi. Baban da seni büyütünceye kadar birçok zahmetlere katlanarak besledi. İdâre ve ma’işetini temîn eyledi. Sana dînini, îmânını öğrettiler. Seni İslâm terbiyesi ile büyüttüler. Şimdi nasıl olur da, şefkatsiz olurlar? Bundan dahâ büyük ve kıymetli şefkat olur mu? buyururlar. Netice olarak, ana-baba hakkı çok önemlidir. Gaflet ve şaşkınlığa kapılarak ana-babanın kalbi kırılmışsa, derhâl özür dilemeli, onların rızâsını ve duâsını almaya çalışmalıdır. Peygamber efendimizin buyurduğu gibi: (Ana-babaya iyilik etmek, nâfile namâz, oruç ve hacca, ömreye gitmek fazîletlerinden dahâ fazîletlidir. Ana-babasına hizmet edenlerin ömrü bereketli ve uzun olur. Ana-babasına karşı gelip, onlara âsî olanların ömürleri bereketsiz ve kısa olur. Anasına-babasına âsî olan mel’ûndur.)

 Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “Sabır ve dua, müminin ne güzel silahıdır.” (Deylemî, Müsnedü’l-Firdevs)