_Hz. Ömer (r.a.) Resûlullah (ﷺ’)in kabrini ziyaret eder. Kabri önünde bir bedevinin dua ettiğini görür ve arkasında durup duasını dinlemeye başlar. Şöyle dua etmektedir bedevi: *“Yâ Rabbi! Bu senin Habibin ﷺ ,ben de kulunum. Şeytan da düşmanın. Eğer beni bağışlarsan Habibinﷺ sevinir, kulun kazanır, düşmanın üzülür. Beni bağışlamazsan Habibinﷺ üzülür, düşmanın sevinir, kulun helak olur. Yâ Rabbi! Sen Habibini ﷺ üzmekten, düşmanını sevindirmekten, kulunu helak etmekten daha cömertsin. Yâ Rabbi! Araplar arasında asil insanlar vefat ettiklerinde kabri başında kölesini azat etme geleneği vardır. İşte Alemlerin Efendisi ﷺ vefat etti. Kabri başında beni cehennemden âzât et”.* diye dua ediyordu._

_Bunun üzerine Hz. Ömer avazı çıktığı kadar:_

_*“Yâ Rabbi! Bu Bedevi’nin Senden istediğini ben de istiyorum”* diye bağırır._

_Hz. Ömer sakalı ıslanıncaya kadar hıçkıra hıçkıra ağlar. Bedevî dayanamaz ve:_

_*Ey Müminlerin Emiri! Sen de mi ağlıyorsun?*_ der.

_Bizde diyoruz ki:*

_Yâ Rabbi! Ey Merhametlilerin en merhametlisi! Biz de o bedevinin istediğini istiyoruz, duaları kabul olunan kişiler hürmetine, bizim dualarımızı da kabul eyle Allah’ım.