Hanbeli mezhebi kurucusu Ahmet bin Hanbel (ra)’ın oğlu anlatıyor...
Babam hapisten çıktığında sürekli birine dua ediyordu
-Babacığım kim bu dua ettiğin insan?
‘Mapushanedeki bir ayyaş’
‘Dua edilecek başka kimse yok mu da bir ayyaşa dua ediyorsun?
Bir gün gardiyanlar beni konuşmam için işkence odasına götürürlerken, biri paçama yapıştı ve dedi ki;
-Hoca, hoca! Ben bu alemin en meşhur ayyaşıyım.18 gündür dayak yedim, işkence gördüm, konuşmadım, sakın konuşma. Ben konuşursam benim hayatım gider, sen konuşursan DİN gider...
Evladım, o ayyaş beni irşad etti. Halbuki içerde benden başka bir sürü alim vardı ve bana;
“Konuş kurtul’ dediler ama o ayyaş ‘sakın konuşma, dinini satma’ dedi
Şimdi söyle evladım ben nasıl dua etmeyeyim beni irşad eden birine...???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder