Kaç zaman oldu Kur’an-ı Kerimle buluşmayalı? Kur-an-ı Kerimi kalbine akıtmayalı?
İçine dalıp ta bir türlü çıkamadığın dünya telaşlarından sıyrılıp Allah’a (cc) sığınmayalı… 
Okumak demedim, demedim yüzüne bakmak… Hani içine çeker gibi gibi, bağrına basarmış gibi. --Öyleyse (yalnızca) Beni anın, Ben de sizi anayım ve (yalnızca) Bana şükredin ve (sakın) nankörlük etmeyin.
(Bakara Suresi, 152)
En son ne zaman okudun bu ayet-i Kerimeyi ve ne kadar anlamaya çalıştın? Allah’ı (cc)bütün benliğinle, kalbinle, ruhunla anlamaya çalışarak, varlığını anlamlandırmana engel olan nedir? Allah’ı (cc) anmak ve anlamak bazen birbirlerine çok yakın, bazen de çok uzak kavramlar oluveriyor oysa. Ruhsuzca söylediğin bir kaç zikir, hissiyatında yer bulmuyor, O’nu anarken anlama işini çoğu kez yapamıyorsun…
Namazların koşarcasına, sırtından bir yükü atarcasına hızlı ve ruhsuz. Başını secdeye yaslamadığın, secdeyle şereflenmediğin zamanları saymıyorum bile…O (cc) verdikçe alıyorsun, aldıkların arttıkça nankörleşiyorsun! Bencil bir çocuk gibisin! Kadir kıymet bilmiyorsun! İstemeden sahip olduğun onca şeyin hak ettiğin için senin olduğunu sanıyorsun…
“O size istediğiniz her şeyden verdi. Allah’ın nimetlerini sayacak olsanız sayamazsınız. Doğrusu insan çok zalim, çok nankördür”
(İbrahim,34)
İstemenin bile ne olduğunu bilmezden evvel, Allah (cc) ihtiyacın olan her şeyi verdi sana. Görmek nedir bilmezken gözlerini, konuşmayı bilmezken dilini verdi. Sevmenin ne olduğunu bilmezdin de sen, sana kalbini verdi. Hayatmıydı senin ki, bir damla su içinde? Sen nerede olduğunu fark etmez iken, sana hayatı verdi. Isınasın diye güneşi, ferahlayasın diye yağmuru verdi. Gözlerin korunsun diye kirpiklerini, parmak uçların için tırnaklarını verdi. Senin konforun için, her ayrıntıyı senin için O düşündü. Sen saymayı bilmezken daha, sana sayamayacağın nimetler verdi… “Allah sizi, analarınızın karnından, siz hiçbir şey bilmez durumda iken çıkardı. Şükredesiniz diye size kulaklar, gözler ve kalpler verdi”
(Nahl 78)
Sen bir hiçtin oysa, seni anılmaya değer kıldı. Sen O’nu anarsan eğer, seni anılası bir varlık yaptı. Gözlerin ancak onun için bakarsa değerli, kulakların hakikat seslerini duyarsa… O’nun aşkı ile ıslanmayan güzel yanaklarının ne kıymeti var?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder