......... Cehennemdeki İnsanın, Hz. Allah’a Olan Hüsnü Zannı Sonucu Affedilmesi .....Rivayet Olundu: Kıyamet günü, cennet ehli cennete yerleşip; cehennem ehli cehenneme girdiklerinde; cehennemin içlerinde çok hazin bir ses şöyle nida eder: -"Yâ Hannân! Ya Mennan! Ya ze'l-Celâl-i ikram!" diye çok acıklı bir sesle yalvarır. O zaman Allâh-ü Teâlâ Hazretleri. Cebrail Aleyhisselâm'a: -"Ey Cebrâill Cehennemdeki bu kulumu çıkart!" diye emir verir. Cebrail Aleyhisselâm da o kişiyi, etleri dağılmış ve cismi eri¬miş bir güvercin yavrusu gibi simsiyah bir halde cehennemden çıkarır. O kişi: -"Ey Cebrail! Beni Allah Teâlâ'nın huzurunda durdurma, çok korkarım!" diye yalvarırsa da mekândan münezzeh olan Allah-ü Teâlâ Hazretleri'nin huzuruna getirilir. Allah-ü Teâlâ ona seslenir: -"Ey kulum! Şu şu senede işlemiş olduğun şu şu günahları hatırlıyor musun?" diye sorar. O: -"Evet! YaRabbi!" der. Allah-ü teâlâ buyurur: -"Kulumu cehenneme götürün!".Kul (cehenneme götürülürken ısrarla dönüp bakar ve böylece ondan) iltifatlar meydana gelir. (Bunun üzerine) Allah buyurur: -"Kulumu bana geri getirin!" der. Kul, Allah'a döndürülür. Allâh-ü Teâlâ hazretleri, (işin gerçeğini) kendisi daha iyi bildiği halde, ona: -"Niye hep dönüp dönüp baktın?" der. Kul: -"Ben günah işledim; senin rahmetinden ümidimi kesmedim! Beni hesaba çektin; senin rahmetinden ümidimi kesmedim! Beni cehennem ateşine soktun; senin rahmetinden ümidimi kesmedim! Beni cehennemden çıkartıp yüce katına çağırdın; senin rahmetinden ümidimi kesmedim! Beni cehennem ateşine geri döndürdün; senin rahmetinden ümidimi kesmedim!" Allâh-ü Teâlâ ve tebâreke hazretleri buyurur: -"İzzetim, Celâlim ve ululuğum hakkı için, elbette kulumun bana karşı taşıdığı zannın yanında olacağım ve mutlaka onun bana karşı olan ümidini gerçekleştireceğim! Haydi, bu kulumu cen¬nete görün (onu bağışladım!)" (Ruhü’l Beyan Tercümesi C:3 S:370-371)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder