NAMAZLARDAN SONRAKİ TESBİHAT Peygamber Efendimiz’e (s.a.v.) muhâcirlerin fakirleri: (Yâ Resûlallâh!) mal ve mülk sahipleri en yüksek dereceleri ve dâimî nimet(lere ermek fazilet ve saadetin)i alıp gittiler. Hem bizim kıldığımız gibi onlar da namaz kılıyorlar, bizim tuttuğumuz gibi onlar da oruç tutuyorlar. Hem de onların fazla malları var, onunla haccediyorlar, umre yapıyorlar, cihâd ediyorlar, sadaka veriyorlar.” dediler. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki: “Size bir şey bildireyim ki siz onu yaptığınız takdirde hem (bu hususta) sizi geçmiş olanlara yetişebilesiniz, hem de sizden sonraya kalanlardan hiçbir kimse size yetişemesin ve bulunduğunuz cemâat (topluluk) içinde en hayırlı siz olasınız. Ancak (onlardan size tavsiye ettiğim amelin) aynısını yapan hâriç: Her farz namazdan sonra otuz üçer kere tesbîh (Sübhânallah), tahmîd (Elhamdülillâh) ve tekbîr (Allâhü Ekber) okursunuz.” buyurmuşlardır. Fakirler, Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) kendilerine öğrettiğini yaptılar. Derken zenginlere de yaptıklarını haber verdiler. Zenginler de aynısını yaptılar. Ashâbın fakirleri, Resûlullâh’a (s.a.v.) gelip bunu haber verdiler ve: ‘Bizim bu kardeşlerimiz, bizim yaptığımızı da yapıp söylüyorlar’ dediler. Bunun üzerine Resûlullâh (s.a.v.): “Bu dediğiniz Allâhü Teâlâ’nın bir fazlı ve ihsanıdır ki dilediğine verir. Ey fakirler cemâati! Müslümanların fakirlerinin zenginlerinden âhiret günü ile yarım gün, yani beş yüz yıl evvel cennete girmeleri sizi sevindirmez mi?” buyurdular.