⚠️HZ. EBÛBEKİR VE HZ. ÖMER’E DİL UZATMANIN ACI NETİCESİ ▪️Hadîs hâfızı İmâm Müstağfirî rahmetullâhi aleyh, bir zâtın şöyle anlattığını nakletmiştir: “Çocukluğum zamanında (Hazret-i Ebûbekir ve Hazret-i Ömer radıyallâhü anhümâ’ya düşmanlık eden) Râfizî bir hocam vardı. Beni kendi yanlışını tercih ettirmeye çalışırdı. Ben de onun sözlerine inanıp Şeyhayn (Hazret-i Ebûbekir ve Hazret-i Ömer radıyallâhü anhümâ) hakkında uygun olmayan sözler söylerdim. Bir gece rüyamda, kıyametin kopmuş olduğunu gördüm. Bütün insanlar, yüzlerini Resûlullah sallallâhü aleyhi ve sellem’e dönmüşlerdi. Resûlullah Efendimiz oturmuştu, iki yanında, iki ihtiyar zât vardı. İnsanlar, sıra ile gidip Resûlullah sallallâhü aleyhi ve sellem Efendimize selam veriyordu. Ben de Resûlullah Efendimize yaklaşarak selam vermek istedim. Yanında bulunan zâtlardan biri, ‘Yâ Resûlallah, bu şahıs bizden ne ister?’ dedi. Resûlullah Efendimiz, beni tutmak istedi, o sırada uykudan uyandım. O anda korkudan saçım, sakalım, kaşım ve kirpiklerim döküldü. Dört ay bu hâlde kaldım. Hiçbir doktor, bu derdimin devasını bulamadı. Bir gün, tanıdığım biri bana geldi ve ‘Bu nasıl bir hastalıktır ki doktorlar bunun devasından âciz kaldılar?’ dedi. Ona hâlimi ve rüyamı anlattım. Şöyle dedi: ‘Sübhânallah! Niçin Resûlullah sallallâhü aleyhi ve sellem’in huzurunda, hatandan dönüp özür dilemedin? Demek ki sen salât, selâm ve okunan (dua kabîlinden olan) diğer her şeyin, onların mübarek rûhlarına ulaştığını bilmiyorsun!’ Hemen ibrik ve leğen istedi. Abdest aldım ve iki rekât namaz kıldım. Sonra tevbe edip Hz. Ebûbekir ve Hz. Ömer radıyallâhü anhümâ’nın faziletlerini kabul ve itiraf ettim. Bir hafta geçmeden saçım, sakalım, kaşlarım ve kirpiklerim tekrar çıktı.” ▪️(Molla Câmî, Şevâhidü’n-Nübüvve)