Adem (A.S) ile Hazreti Havva'nın cennetten çıkarılması Adem (a.s.)'ın Cennet'ten çıkmasının sebebi şudur:

 Adem (A.S) ile Hazreti Havva'nın cennetten çıkarılması

Adem (a.s.)'ın Cennet'ten çıkmasının sebebi şudur: İblis (ona lanetler olsun), Hazret-i Adem (a.s.) sebebiyle melun olunca Allah'ın rahmetinden ümidini kesti. Hak Teala ondan yüzünü çevirdi. Cennet hazinedarlığından koğuldu. Bu yer(arz) mülkünü ondan aldı, Adem (a.s.)'a verdi. Cennet hazinedarlığını Rıdvan'a sundu. İblis Cennet'e girmek için dört yanı dolaşırdı. Fakat giremezdi. Çünkü yeni Cennet muhafızı Rıdvan onu girmekten alıkordu. Yılan o zamanlar Cennet kapıcılarındandı. İblis ile onun arasında tam dostluk vardı. Allahü Teala İblis'e lanet edince, bütün melekler ve Cennet'in kapıcıları ondan yüz çevirmişlerdi: Ama yılan uzaklaşmamıştı. Yine önceki gibi onunla dost kalmıştı. İblis her zaman Cennet kapısına gelir, yılanla konuşur, sohbet eder, Adem (a.s.)'ın durumundan sorardı: -O, yasaklandığı ağaçtan yedi mi?derdi. Yılan da: -Henüz yemedi! Diye cevap verirdi. Rivayet edilmiştir ki: İblis yılanı aldatmıştı. Ona: -Bana yol ver, Cennet'e gireyim. Adem'in yanına varayım! Dedi. Yılan: -Melekler seni görürlerse hal nice olur? Diye sordu. İblis: -Ağzını aç, içine gireyim. O Meleklerin yanından, görünmeden geçeyim! Dedi. (Yine rivayet edilmiştir ki, yılan çok güzel tüylüydü ve dört ayağı vardı. İblisi ağzına aldı. Cennet'e girdi. Öyle ki meleklerden hiçbiri iblisi görmedi. Ve o, ta Adem (a.s.)'ın yanına kadar geldi. Adem ile Havva yan yana duruyorlardı. Hallerini sordu. Adem (a.s.), Allah'a şükretti, tesbihte bulundu. İblis: -Ben sizin halinizi düşünüyorum, sanıyorum ki, Hak Teala sizi Cennet'den çıkaracak! dedi. Adem (a.s.): -Nerden bildin? diye sordu. iblis: -Allah'ın yasakladığı ağaçtan -ki ona ebedilik ağacı derler- her kimse yemişinden yerse, Cennet'ten hiç çıkmaz, orada ebedi kalır! "Rabbinizin size bu ağacı yasak etmesi, ikinizin de melek olmanızı veya burada temelli kalmanızı önlemek içindir."dedi ve sonra ikisine de: "Doğrusu ben size öğüt verenlerdenim." diyerek yemin etti. Şeytan ikisini de baştan çıkardı." (Araf suresi, ayet: 20-21) Hak Teala İblis'in bu sözüne "vesvese" dedi. Kur'an-ı Kerim şöyle buyurur: "Fe vesvese lehüme'ş-Şeytanü (Şeytan onlara vesvese verdi)" (Araf suresi, ayet: 20) Adem (a.s.) ile Hz. Havva, giyimlerinden çıplak kaldıklarını gördüler. "Şeytan, Adem'e vesvesede bulundu. "Ey Adem, sana ebedilik ağacını, zevali olmayan devleti haber vereyim mi? dedi." (Taha suresi, ayet: 120) Hazret-i Adem (a.s.): -Allah'ın emrini bozup senin emrini tutamam! dedi. İblis, böylece, Adem'den ümidini kesti. Havva'nın yanına geldi. (Havva'nın tez aldanacağını düşündü.) Havva'ya da hiçbir şey olmadı. Çünkü Allahü Teala'nın sözü Adem (a.s.) üzerindeydi. Nitekim Kur'an-ı Kerim şöyle buyuruyor: "Biz evvelce de Adem'e emrimizi verdik. Fakat o unuttu. Ve biz onda bir kasıt görmedik" (Taha suresi, ayet: 115) Unutulan o ahit de Kur'an'da şuydu: "Yani şeytan sana ve zevcene düşmandır." Hz. Adem, bunu unutmuştu. Havva o ağaçtan yeyince ve kendisine bir zarar gelmeyince Adem'e yemişten vererek: -Ben yedim, ziyanını görmedim! Sen de ye, dedi. Adem (a.s.): -Ben yemem! dedi. Havva: -İblis, Allah'ın azametine yemin ederek ben size nasihat ediyorum, dedi. Adem (a.s.) da Allahü Teala'nın yasağını unuttu. İblis'in sözünü öğüt sandı. Yemişten bir tane alıp ağzına attı. Yemiş Adem (a.s.)'ın boğazından aşağı geçerken o anda Hazret-i Adem'in ve Hazret-i Havva'nın giydikleri cennet elbiseleri tenlerinden uçtu. Avret yerleri açıldı. İkisi de biri birinden utandı. Bütün vücutlarını kaplayan deri, tırnak gibi parlarken, Hak Teala o deriyi onlardan soydu. Tırnak uçlarına kadar soydu. Sonraları Adem (a.s.), her tırnağına bakışta hıçkıra hıçkıra ağlardı. Biribirinden utanan Adem'le Havva, bir incir ağacından birer yaprak aldılar. Avret yerlerini kapadılar. Kuran-ı kerim şöyle buyurur: "İkisi de utanılacak yerlerini Cennet yapraklarıyla örtmeğe başladılar" (Taha suresi, ayet:121) Ve o zaman Allahü Teala onlara şöyle dedi: "Ben bu ağacı size yasak etmedim mi? Şeytan size, açıkca, düşmandır demedim mi?" (Araf suresi, ayet:22) O zaman Hak Teala yılana, Şeytanı izinsiz Cennet'e soktuğu için, lanet etti. Yılanın güzel yüzünü değiştirdi. Ayaklarını kesti. Karnının üzerinde yürüttü. Ve yiyeceğini topraktan verdi. Yılan şeytana düşman oldu. Hak Teala dördünü de yani Adem'i, Havva'yı, yılanı ve İblisi Cennet'ten çıkardı. Böylece: 1-Yılanı karnının üstünde süründürmekle ve toprak yemekle azaplandırdı. 2-Havva'yı, aybaşı hali görmek ve çocuk doğurmakla cezalandırdı. Çünkü Havva, Adem (a.s.)'a öncülük etmiş, yasak ağaçtan yemesine sebep olmuştur. Allahü Teala ikisini de dünyaya yolladı. Onlara şöyle buyurdu: "Haydi, inin bir kısmınız bir kısmınıza düşman olarak ininiz. Yerde, sizin için bir zamana (ecelinizin sonuna) kadar yerleşip kalmak ve geçinmek var." (Araf suresi, ayet:24) Böylece Adem ve Havva İblis'e düşman oldular. İblis de her ikisine, düşman oldu. Adem ile Havva, yılana, yılan da Adem ile Havva'ya ve evlatlarına düşman oldular. Hz. Adem Hindistan'da bir dağa düştü. Burası Serendip adasıydı. Hz. Havva, Arabistan'da Cidde'ye düştü. Şeytan Bülle'ye ve yılan da İsfahan'a düştüler. Kaynak: a.g.e. ; s. 93