İsa "aleyhisselâm" bir kabre uğradı. Bu kabirden güzel kokular gelmekte idi. Allahü teala'ya münacaat edip, bu kabir sahibinin kendisi ile konuşmasını istedi. O anda kabir yarılarak ikiye ayrıldı. İsa aleyhisselam gördü ki, bir zat oturmuş, önünde Cennet sofrası, Cennet nimetleri yiyor. Bu mübarek kokunun bu nimetlerden geldiğini bildi ve kabir sahibine sordu: "Bu nimete ne sebeple, hangi amelle nail oldun?" dediğinde "Bu nimet benim amelimle değil. Dünyada benim bir salih torunum var. Daima benim ruhum için sadaka verir ve hayır yapar. İşte bunlar o sadakaların sevabıdır" dedi.
İsa "aleyhisselâm" "Bize evladın faidesinden haber ver" dediğinde o kişi."Ya Rûhullah! Siz ki dünyada nübüvvetle (peygamberlikle) biliniyorsunuz. Biz de kabirde; dünyada salih evlat, ahfad ile tefahur (övünüp) edip tanınırız. Bâhusus, Cuma gecesi olunca, Allahü teala o evladın sadakâlarından, istiğfar ve duasından Melek'lerle nurdan tabaklar içinde kabir ehline böyle nimetler ihsan olunur. Bu gelen nimetlerden dolayı bayramlar ederiz. Herkese evladının gönderdiği hayrı, sadakası miktarı, nimetler ihsan olunur. Oğlu olmayan, torunu bulunmayan mevtalar, yahud oğlu akrabası olup ta kendilerinden hayır hasenat alamayan mevtalar "Benim oğlum yok. Benim torunum yok. Beni hayır ile yad etmiyorlar diye mahzun olurlar." dedi..... HADİ BİRER FATİHA OKUYUP HEDİYE EDELİM GEÇMİŞLERİMİZİN VE ÜMMET-İ MUHAMMEDİN RUHUNA..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder