YALNIZKEN BİLE SETR-İ AVRETE RİÂYET ETMEK LAZIMDIR...Müslümanlara avret mahallini örtmek farzdır. Erkeğin göbeğinden diz kapaklarına kadar, diz kapakları da dâhil örtmesi, kadının ise eli, yüzü ve ayakları hâricinde bütün vücudunu örtmesi farzdır.
Meşrû bir zarûret olmadıkça insanlar arasında avret mahallini örtmenin farz olduğunda kimsenin şüphesi yoktur. Bununla beraber yalnız iken bile avret mahallini açmak hoş görülmemiştir.
Behz bin Hakîm’in dedesinden (r. anhümâ) şöyle rivâyet olundu: “Yâ Resûlallah, avret mahallerimizden neyi örtüp neyi bırakalım?” diye sordum. Resûl-i Ekrem (s.a.v.) “Eşinden veya sahibi bulunduğun câriyenden başka herkesten avretini koru.” buyurdular.
Behz’in (r.a.) dedesi: “Ya bulunduğum yerde sadece erkekler olursa?” diye sordu. Resûl-i Ekrem (s.a.v.): “Avret mahallini hiç kimsenin görmemesine gücün yeterse öyle yap.” buyurdular. Sonra ben, “Peki insan yalnız olunca?” dedim, “Kendisinden hayâ edilmeye en lâyık olan Allah’tır.” buyurdular.
Resûlullah Efendimiz’in (s.a.v.) sahip oldukları hayânın derecesini şu mübarek sözleri anlatmaya kâfidir: “Avret mahallimi, içimdeki elbisemden saklamaya çare bulsaydım saklardım.”
Ebû Mûsâ el-Eş’arî (r.a.): “Karanlık oda içinde guslederim de Rabbime karşı hayâdan belimi doğrultamam.” demiştir. Örtünmenin bu derecesi sadece avret mahallinin açılmasının haram olmasından dolayı değil, hamamda (banyoda) dahi örtünmenin müstehab olmasındandır.
Ali bin Ebû Tâlib (r.a.) Hazretleri: “İnsan, avret mahallini açtığı zaman yanındaki melekler ondan yüzünü çevirir.” buyurmuştur.
Nitekim Resûlullah (s.a.v.): “Hayâ, (gerek fitrî, gerek îmanî olsun, ister Allah’tan korku, ister kuldan utanmak eseri olsun) hepsinde hayır vardır.” buyurmuşlardır ki, bunların hepsi insanı hayır ve saadete sevk eder, demektir. 
Alıntı Veysel GÜRLER
Alıntı Veysel GÜRLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder