Bizler Ehl-i Sünnet mensupları olarak yezid'e lânet etmeyiz. Sövmek zaten bizim işimiz olamaz. Elbetteki olanlara / yapılanlara kalben buğz ederiz. Tasvip etmemiz asla mümkün değildir. Nitekim temel akaid kitaplarımızdan manzum olarak kaleme alınmış Metn-i Emâlî’nin 39’uncu beytinde aynen şöyle denilir: “Ve lem-yel’ân Yezîden ba’de mevtin * Sive’l-miksâri fi’l-iğrâi ğâlin”...Meali; “Seleften hiç bir kimse ölümünden sonra Yezîd’e lânet etmedi / etmezdi. Ancak haddi tecavüz etmekte mübâlağa edenler / ileri gidenler müstesna”…