ÇİFTE SULTANLAR .........Peygamberimiz’in sevgili torunu Hazret-i Hüseyin Kerbela’da şehit edilince, himayesiz kalan kızları Fatıma ve Sakine eşkıyalar tarafından Anadolu’ya kaçırılıp Bizans’a satılır. Fatıma on iki, Sakine on bir yaşındadır. O zamanki Tekfur bu durumdan istifade etmek ister ve onları rahibe yapmak için her türlü çareye başvurur. Önce çok iyi karşılayıp inciler, uşaklar, arabalar ve elbiseler içinde misafir gibi bakarlar. Kızlar “Bu ihtişamın bir bedeli olmalıdır” diye düşünürler. Başta ibadetlerini serbestçe yaparlar. Sonunda Tekfur gerçek yüzünü gösterir. “Bizans’ta yaşıyorsunuz bizim gibi olmalısınız!” der. Manastır’a göndermek ister fakat kabul etmezler. Kızları süslü odalarından alıp izbe dehlizlere gönderir. Çok sıkıntı çekerler. Kuru bir ekmek ve bir maşrapa su. Koridorlardan kahkaha ve çığlık sesleri gelir. Tekfur onlara kırk gün mühlet biçer, ya Manastır’a yahut mezara. Kraliçe araya girer. Sertlikle değil yumuşaklıkla halletmek için kendi kızları on dört yaşındaki Katerina’yı onlara arkadaş olarak gönderir. Maksatları kendi din ve yaşayışlarını sevdirmek. Fatıma ve Sakine misafirlerini dostça karşılarlar. Prenses bu iki kızı çok sever ve onlardan etkilenir. Hayatları, yaşayışları, ahlakları ve dinleri ile ilgili sorular sorup büyük bir hayranlıkla onları dinler. Onların birçok kerametine şahit olup Müslüman olur. Artık onlardan hiç ayrılmaz. “Ne söylüyorsanız ne yapıyorsanız doğrudur” dediği için ona Sıdıka ismini verirler. Zindandan haber soran anne ve babasına “Çok iyi gidiyor, şaşırmaya hazır olun” der. Ama sayılı gün çabuk geçer ve kırkıncı gün vedalaşma vakti gelir. Sıdıka “Ne mutlu size, şehit olarak sevdiklerinize kavuşacaksınız. Ben ise kafirlerle kalacağım.” der. Fatıma bir kağıda Sıdıka’nın Müslüman olduğunu yazar ve ellerini açıp duaya başlar. Diğerleri amin derler. Biraz sonra üçü birden vefat ederler. Hepsi İstanbul’da Çifte Sultanlar tepesinde gömülüdürler.