Stalin, bir kış günü arkadaşları ile votka içmektedir. Biraz kafayı bulunca, oradan bana bir tavuk getirin der. Stalin, canlı canlı tavuğun tüylerini yolmaya başlar. Bütün tüyler yolunduktan sonra, tavuğu bırakır. Tavuk, can havliyle dışarıya kaçmak ister

. Ama Rusya'nın soğuğu nedeni ile, şömineye doğru koşmaya başlar. Şömineye yaklaştığında çıplak derisi sızladığı için, tekrar Stalin'in ayaklarının dibine gelir ve oraya çöker. Stalin, tavuğa biraz yem verir ve kalkıp yürümeye başlar. Stalin yürüdükçe, tavuk da peşinden yürümeye başlar. 

Sonra arkadaşlarına dönerek şöyle der, - Halk, bu tavuk gibidir. Tüylerini yolup, çaresiz ve savunmasız bıraktığınızda, birazcık yem verirseniz, asla sizi terk etmezler…!!!