hadîs-i şerîfte, RESÛLÜ EKREM EFENDİMİZ (s.a.v.): “Rutûbet isâbet eden demir nasıl pas tutuyorsa (günâha bulaşan) kalpler de pas tutar” buyurdular. Ashâb-ı Kirâm: “Yâ Resûlallâh (paslanan) kalplerin cilâsı nedir?” diye sordular. “Ölümü çok anmak ve Kur’ân-ı Kerîm’i okumaktır.” buyurdular. Akıllı kişi ibâdete, zikre ve Kur’ân-ı Kerîm okumaya devam etmelidir, çünkü kişi nasıl yaşarsa o hâl üzere ölür. Nitekim anlatıldığına göre; ömrünü Mevlâ’dan gafletle geçirmiş biri, geçimini haşhaş satarak sağlarmış. Ölmek üzere iken kendisine “Lâ ilâhe illallâh” demesi telkîn edildikçe “Bir demeti bir para” diye cevap veriyormuş. Onun için bazı evliyâ, talebelerine bu kıssayı anlatır ve: “Kelime-i şehâdeti çokça söyleyiniz ki o söz üzere ölesiniz. Nitekim bu adam, hayatı boyunca söylediği kelimelerle ölmüştür.” derlerdi. Hâsılı, kişi hayatta ne ile çok meşgûl olmuşsa o hâl üzere ölür, öldüğü hâl ile de diriltilir... Allâhü Teâlâ cümlemize Ehl-i Sünnet îtikâdı üzere ruhumuzu teslîm etmeyi nasib eylesin...

 Biz insana, anne-babasına mümkün olan en iyi şekilde davranmasını emrettik. Annesi onu nice zahmetlere katlanarak karnında taşımış; sütten kesilmesi de iki yılı bulmuştur. Onun için, ey insan, -BANA - şükret, ana-babana da teşekkür et. Unutma ki, sonunda bana dönecek ve yaptıklarının hesabını vereceksin...

Evet; ne yaparsak yapalı netice son duruk ,” Bana dönecek ve yaptıklarınızın hesamını vereceksin.” Diyor HZ. Alla c.c.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ "Ey iman edenler, Allah'tan korkun, O'na karşı saygılı olun! Ve herkes yarın için ne hazırlamış ona bir baksın!.."( 59/18. )

İnanan insan, her gün, her saat, iyi-kötü, yanlış-doğru, günah-sevap yaptığı şeyleri gözden geçi­rir ve geçirenlerde etsin Rabbim...

Gelin şu ramazanı bir nimet bilelim hayatımızı gözden geçırelim. İzdirap göz yaşlarımızla ömrümüzün kirini pasını tövbe kurnalarında yıkanalım...

Ey Rahman ve rahim olan Rabbimiz, bizleri meccanen affet ve gerçek bayramlara erdir dünya ve ukbada sizlerden razıyım dediğin kullarından eyleyip, yüzlerimizi güldür. “ Sen affedicisin affı seversin ve bizleri affeyle...”

HZ. MUSA (a.s.) bir gencin çok güzel namaz kıldığını görür ve çok imrenir. Aradan iki sene geçer. Yine aynı genci aynı hal üzerine görünce hayretler içerisinde kalır. Kendi kendine “bu gencin kıldığı namazı kimse kılamaz.” Diye düşünürken, Cenab-ı Hakk “ ya Musa! Zekâtını vermedikten sonra ne kıymeti var ki, zira namaz ile zekât ikiz kardeş gibidir. Biri bırakılırsa diğerini kabul etmem!” buyuruyor...