Bir Gün Hazreti Huzeyfe, Rasülullah Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimize Sordu: ▬ “Yâ Rasülullah... Acaba Müslümanlar İslâmiyet’ten Önceki Hâllerine Döner mi?” ▬ “Hayır, Dönmezler Ama Bizden Sonra Bulanık Bir Zaman Gelir...” ▬ “Bulanık Ne Demektir Yâ Rasülullah?” ▬ “Yani İyiler Olur, Kötüler Olur, Âlimler Olur, Zâlimler Olur; Karışık Bir Zaman Olur. Ondan Sonra Daha Kötü Bir Zaman Gelir...” ▬ “O Zaman Neler Olur Yâ Rasülullah?” ▬ “O Zaman, Dini Anlatanların Peşine Gidenler Cehenneme Gidecek...” ▬ “Din Diye Neyi Anlatacaklar?” ▬ “Kur’an-ı Kerîm’den, Hadîs-i Şeriften Bahsederler Ancak Allah’ın ve Rasülullah’ın Bildirdiklerini Değil, Kendi Düşüncelerini, Allah’ın ve Peygamberin Emri Gibi Anlatırlar. İşte Onların Peşinden Gidenler Felâkete Uğrayacaktır...” ▬ “Yâ Rasülullah... O Zamanda Ben Dünyâya Gelmiş Olsam Ne Yapmam Gerekir?” ▬ “Dünyâda Hak Yolda Olan Bir Cemaât Kıyâmete Kadar Bulunur. Bu Cemaâti Bul, Onlara Uy ve Kurtul...” ▬ “Yâ Rasülullah... O Cemaâti de Bulamazsam Ne Yapmalıyım?” ▬ “Onu da Bulamazsan Evinde Otur, Kimseye Karışma...” [Mişkat-ül-mesabih]