* ітіkâfIn şerİ нікметі ihlâs ile yapılan bir itikaf pek güzel bir ameldir. insan bu sayede geçici dahi olsa dünya işlerinden ayrılarak hakka yönelmiş, ilâhî dergâha iltica eylemiş sayılır. Bu müddet zarfında mümkün mertebe nefsanî şeylerden alâkasını keserek bir huzuru kalb ile ibâdet ve itaatte bulunmuş olur. Mâneviyatı, tefekkürleri yükselir. Ve bir mabette itikâfta bulunmadıkça dâima namaz vakitlerini bekleyeceğinden devamlı olarak namaz kılıyormuş gibi sevaba nâil olur. Bu sayede mâneviyatı yükselir, hayatının en kıymetli faydalı günlerini yaşamış olur. Rasúli Ekrem Efendimiz Medine'i Münevvere'de bulundukça her Ramazanı şerifin son on gününde itikâfa devam buyurmuşlardır. (Kuranı Kerim Tefsiri Ömer Nasuhi Efendi)