قَالَ اللهُ تَعَالَى: قُلْ اُوحِيَ اِلَيَّ اَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُٓوا اِنَّا سَمِعْنَا قُرْاٰنًا عَجَبًا يَهْدِي اِلَى الرُّشْدِ فَاٰمَنَّا بِهِ وَلَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنَٓا اَحَدًا. (سورة الجن، 1-2)
Allâhü Teâlâ buyurdu (meâlen): “(Habîbim) de ki bana vahyolundu, şüphe yok ki cinlerden bir tâife (Kur’ân-ı Kerîm’i) dinlemişler ve demişler ki, ‘Muhakkak biz, acâib (insan kelamına benzemeyen fevkalâde fasih) bir Kur’ân işittik ki o, doğru yola rehberlik ediyor, artık biz ona iman ettik ve Rabb’imize hiç bir kimseyi ortak tutmayacağız.” (Cin Sûresi, âyet 1-2)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder