Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdular: “Gece ibadetine devam etmenizi tavsiye ederim. Zira bu, sizden önceki sâlihlerin âdetidir. Ve muhakkak gece ibadeti, Allâh’a yaklaştırır ve günahlardan uzaklaştırır. Günahlara keffâret, bedendeki hastalıklara da şifadır...”
Geceleri kalkıp ibadet etmenin nefse zor gelmesi, gece ibadetine devam eden imanlı her kimsenin saadete kavuşacağına açık bir delildir... Bu sebeple selef-i sâlihîn (Ashâb-ı Kirâm ve onlardan sonra gelen din büyükleri) bu şerefe erişmek için maddî ve manevî bazı hususlara dikkat edilmesi gerektiğini söylemişlerdir. Bu hususlardan birisi, gece ibadetine devam edebilmek için gündüzleri günah işlemekten sakınmaktır. Çünkü günahlar, kalbin katılaşmasına ve rahmet-i ilâhî ile kalp arasına perde olup, uykuya ve manevî kapalılığa sebep olur...
Geceyi ibadetle geçiremeyen bir adam, Tâbiîn’in büyüklerinden Hasan-ı Basrî’ye (rah.) gelip “Ben sıhhat içerisinde yatıp uyuduğum ve geceleri kalkıp namaz kılmak hevesinde olduğum hâlde kalkamıyorum, sebebi nedir?” diye sordu. Hasan-ı Basrî (rah.), “İşlediğin günahlar, gece kalkmana mâni oluyor.” buyurdu.
Hasan-ı Basrî (rah.), öğle vakti çarşıya çıkıp halkın faydasız konuştuklarını görünce, “Bunların geceleri ne kötüdür. Zannederim ki bunlar (gece ibadetini kolaylaştırmak için) kaylûle yapmıyorlar.” diyerek mâlâyanî (dinine ve dünyasına faydasız) sözlerle günaha girmektense, o vakitte uyumalarının haklarında daha güzel olacağını anlatmak istemiştir...
İnsan, ne giydiğine dikkat ettiği gibi ne yediğine de dikkat etmelidir. Zira kalp, mideye giren (haram) yiyecekler sebebiyle Hakk’ın huzurundan gaflet eder ve eski, uyanık hâline dönmesi artık çok zor olur. Çünkü günah işlemek ve Hz. Allâh’ın emirlerine itaatsizliğin tamamı kalbe kasvet verir ve gece ibadetine mâni olur. Helal lokma ise kalbi temizleyip hayırlara ve ibadetlere sevk eder. Bu sebeple evliyâullah, “Bazı kimselerin bir lokması, gece ibadetine ve bazı kimselerin bir bakışı, Kur’ân-ı Kerîm okumaya mâni olur.” demişlerdir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder